Przejdź do głównej zawartości

Nie patrz wstecz. Mondrości Ani

Nie oglądać się za siebie ... bo kiedy patrzysz wstecz czujesz smutek, żal złość... może tak jak ja kiedyś, prowadzisz wewnętrzny dialog i zadajesz sobie sam pytania: dlaczego ? Dlaczego tego nie zrobiłem, dlaczego to zrobiłem ? Co mogłem zrobić inaczej ? A co by było gdybym to zrobiła, nie zrobiła ... gdzie bym był ... Jak wyglądało by moje życie ?


Kiedyś już o tym pisałam... Żałuje 3 lata temu pisałam... 

Ile razy powtarzałeś/aś to sobie w głowie. Ile razy myślałeś/aś, że jakaś sytuacja była by, mogła by być lepsza, gdybyś postąpił/a inaczej, zachował/a się inaczej.
 
Gdy czegoś żałujemy, tworzymy w głowie alternatywną wizję rzeczywistości, w której wszystko jest takie jak chcemy. Nasz umysł niestrudzenie snuje hipotetyczne historie, scenariusze. Przypominając nam o naszych błędach i oczywiście lepszych rozwiązaniach, które przegapiliśmy lub nie wykorzystaliśmy. Powtarza nam ... gdybyśmy tylko postąpili inaczej......  tworzy poczucie winy, bo wybraliśmy nie tak jak trzeba. 
 
Nigdy się nie dowiesz.... co by było, gdybyś inaczej się zachował czy podjął inną decyzję. Nie możesz mieć pewności, że faktycznie było to błędne. Z obecnego punktu widzenia może wydawać się Tobie oczywiste, że wybrałeś nie tak jak trzeba, ale nie wiesz, czy w przyszłości nie okaże się, że jest zupełnie inaczej. 
 
Co jakiś czas wraca do mnie ten temat... słyszę od kogoś... stracony czas, błędna decyzja, błąd.... 

Ok. 

Ludzie podejmują najlepsze decyzje, do jakich mają dostęp w danym momencie - (z 5 zasad coachingu w podejściu ericksonowkim). Nie ma człowieka, który z pośród dostępnych mu możliwości wybierze gorszą. Każda decyzja jest najlepsza w danym momencie.

Proszę powiedź mi co byś zrobił, co byś "dziś" zrobił.... i odpowiedź na pytania: Co miało wpływ na Twoją decyzję, jakie warunki .... Czy Twoje Ja z przeszłości naprawdę mogło przewidzieć skutki, czy istotnie wiedziało dość, żeby podjąć lepsza decyzję.... zrobić lub nie zrobić czegoś .... Co Ci w tym przeszkodziło ? 
 
 ..... zamiast patrzeć wstecz skup się na teraźniejszości.... żeby znowu nie żałować. I za jakiś czas, nie zadawać sobie tych pytań do wydarzeń, które teraz dotyczą teraźniejszości i Twojej przyszłości.

Zamiast spojrzeć na wiele spraw obiektywnie i uznać, że na wiele z nich nie mieliśmy wpływu, wolimy się samobiczować. Zacznijmy wyciągać poprawne wnioski, a porażkę, błąd... traktujmy jak bezcenne lekcje pozwalające się nam rozwijać, bez nich stalibyśmy w miejscu. Uczmy się na błędach.

Dlaczego tego nie zrobiłem, dlaczego to zrobiłem ?

Moje odpowiedzi: 
  • nie byłam wtedy tak silna jak dziś
  • nie wiedziałam co wiem dziś
  • bałam się
  • byłam kimś innym
  • byłam słaba, nie miałam odwagi
  • wtedy była to najlepsza decyzja
  • wtedy było to jedyne wyjście z tej sytuacji 
  • wtedy nie mogłam zrobić nic innego
  • tak musiało być :)

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Mondrości Ani - Jestem dumna. Po prostu.

Czasem zatrzymuję się na chwilę przy ich pokojach i patrzę na moje dzieci. Nie zerkam okiem kontrolnym, czy mają czysto. Patrzę tak naprawdę.  Jestem z nich dumna. Nie dlatego, że zdobywają stypendia, nagrody, mają dobre oceny. Jestem dumna z tego, kim są. Jestem dumna z tego, że potrafią być sobą. Każde z nich inne – jedno bardziej otwarte, drugie cichsze.  To nie jest chwalenie się. Nie chodzi mi o "zobaczcie, jakie mam wspaniałe dzieci". Bo każde dziecko jest wspaniałe. Chodzi mi o ten rodzaj cichej dumy, która siedzi gdzieś głęboko w sercu i od czasu do czasu wydostaje się na powierzchnię jako uśmiech albo łza wzruszenia. Nie po to, żeby się chwalić. Po prostu… żeby zostawić tu kawałek uczuć, które często noszę w sobie. Popełniam błędy. Ale widząc, jak moje dzieci rosną na dobrych ludzi, wiem, że coś jednak zrobiłam dobrze. Przy tej okazji chciałam napisać o bardzo ważnej rzeczy - wiele osób zarzucało mi, że za bardzo poświęciłam się dla dzieci, że oddałam całą siebie dzi...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Udawanie kogoś kim się nie jest

Dziś chcę napisać o udawaniu tzw. granie roli, naśladowanie i upodabnianie się na siłę, tworzenie pozorów. Przeciwieństwo bycia sobą, naturalnego, autentycznego zgodnego z samym sobą zachowania. Co powoduje, że tak wiele osób udaje kogoś, kim wcale nie są ? Wkładają maski i stają się kimś zupełnie innym ? Chcą być lubiani. Chcą się przypodobać.  Bo w niektórych sytuacjach, bycie sobą może być trudne. Myślą, że udając kogoś, kto jest odbierany dobrze przez społeczeństwo, będą akceptowani. Chcą zdobyć wymarzonego partnera. Bo tak jest łatwiej. Każdy ma swój powód. To nie jest nic złego, jeżeli nie przekracza się pewnych granic. Pragnienie bycia kimś innym to marnowanie osoby, którą się jest. Kurt Cobain Pragniemy akceptacji innych, a sami siebie nie akceptacjemy. Kiedy udajesz kogoś innego, masz w sobie wewnętrzny konflikt, który tworzy jeszcze większe napięcie i generuje jeszcze więcej negatywnych emocji. Co sprawia że jeszcze mniej akceptujesz to,...
2 komentarze
Czytaj więcej

Mondrości Ani - rozdrapywanie ran....

Czasami jak mamy ogromną ranę, to zamiast dać się jej zagoić to jak chory na Dermatillomanie, w powtarzających się w czasie epizodach  - skubiemy, pocieramy czy dłubiemy w niej.  Przy każdej okazji - rozdrapujemy - żeby przypomnieć sobie lub innym, jak nas bardzo zraniono, jacy jesteśmy biedni, jak poszkodowani, po to, aby pozostać w wygodnej roli ofiary albo wobec siebie, albo wobec innych. Bo ofierze się pomaga, trzeba współczuć, trzeba być wobec niej wyrozumiałym, miłym, nie można dużo wymagać. A rana to dowód  i powód do wyżalania się postronnym osobom na niesprawiedliwości, które nas spotkały. Bo trudniej jest czasami żyć z zagojoną raną, trudniej nauczyć się żyć "normalnie" z zabliźnioną raną. Więc przy każdej okazji grzebiemy do krwi, posypujemy solą. Ja już kiedyś pisałam o tym ( o tu ),  że byłam jedną z tych osób, które nie potrafiły się powstrzymać, aby nie zetrzeć strupka, aby nie rozdrapać - wciąż rozpamiętywałam swoje upokorzenia, traumy. Jest wiel...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej